Managerkrank

Ach, was sin mer all so froh,
Es isch e neui Kranket do.
Mer braucht sich nimmeh einzuschränke
Un als bloß an Krebs zu denke,
Oder, daß mer Kreislaufstörung hott
Un Mageweh, du lieber Gott.
Un d' Gall un Lewer dhut em plooge.
Do muß mer halt de Doktor frooge,
Wu 's em eigentlich fehle dhut.
De Doktor, ja, der wäß ganz gut,
Wu dem Männel fehlt de Schliff.
In dem Sammelsoriums Begriff,
Managerkrank, isch alles drinn.
Egal, was des for Leide sin,
Managerkrank, des sagt schun alls,
Der Mann, der hott komplett de Dalles,
Des änzige, was do noch nutzt,
Isch owe un unne ausgeputzt
Un was von Schmerze ganz verrisse,
Des Mittelstück, g'hört weggeschmisse.

So Männel, jetzt denk drüwer nooch,
Wie kummscht du weg vun dere Ploog
Un wie bischt du dozu kumme?
Ja, hott's Wunner dich genumme,
Wann du verlernt zu laafe hoscht,
Farscht mit'm Auto an die Poscht,
Ins Geschäft, ins Wirtshaus, an die Bahn.
Wu hört des uff, wu fangt des an,
Des Vibriere in de Knoche.
Dein Kreuz isch halwer durchgebroche
Un dein Nervestrang, des werscht jo wisse,
Isch ach dreiviertels durchgerisse.
Im Büro hockscht im große Sessel,
Werscht dick un rund, als wie e Fässel,
Weil 's Esse dir un 's Trinke schmackt.
Doch wann dein Stuhlgang nit in Takt,
Vielleicht hoscht do debei noch Zucker,
Dann bischt du noch en arme Schlucker.

Liewer Freund, du g'höscht an d' Luft.
Geh drei Stunn durch de Waldesduft,
Leg ab dein Gickel un dein Stolz
Un hack dehäm mol drei Steer Holz.
Grab dein ganze Garte rum.
Wann ach dein Buckel do werd krumm
Un du kummscht debei in Schwäß,
Eß Krumbeere un weiße Käs,
Dann kannscht du schloofe, wie en Ratz
Un all dein Sorge sin for d' Katz.

Wann dein Lewer nit mehr sticht,
Wann dein Bloosbalg widder dicht
Un dein Ventille, die sin offe,
Dann kannscht du widder weiter hoffe.
Dann häßt dem Doktor sein Befund,
"De Manager isch widder g'sund."


Auszug aus "Spätles vum Bellemer Heiner"
Druck und Verlag: Pfälzer Tageblatt, Landau 1960

 

zurück